Пинкас
Пинкас (хебрејски: פִּנְקֵס, хебрејски: פִּנְקָס) — книга на записи на еврејска заедница, во која се евидентирани случките и настаните поврзани со заедницата. Таквата книга на записи била користена за координирање и документирање на организациите во еврејските градови и села во раниот модерен период во Европа.[1]
Потекло[уреди | уреди извор]
Поимот пинкас потекнува од грчкиот збор πίναξ, што значи табла или табла за пишување. Првично се однесувал на физичка табла за пишување, како што е опишано во Мишна, која доаѓа во три вида:
- Табла покриена со прашина, која првенствено се користела за аритметички пресметки и доволно голема за да служи како седиште;
- Табла покриена со слој од восок, каде што се пишувало со помош стилус; и
- Мазна табла на која се пишува со мастило.
Со текот на времето, поимот еволуирал за да се однесува на книга составена од такви табли, и на крајот кој било писмен запис. Употребата на „пинкас“ за означување на регистер се наоѓа во Мишна:„Пинкасите се отворени, а раката пишува“.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Bell, Dean Phillip (2016). Jewish Identity in Early Modern Germany: Memory, Power and Community. Routledge. стр. 45–46. ISBN 978-1-317-11104-7.