Осип Бове
Осип (Џузепе) Иванович Бове | |
---|---|
![]() | |
Роден(а) | 24 октомври 1784 Санкт Петербург, Руска Империја |
Починал(а) | 16 јуни 1834 Москва, Руска Империја |
Националност | Русин |
Зданија | Триумфална портаТеатарски плоштад, Александрова градина, Манеж |
Осип (Џузепе) Иванович Бове (италијански: Giuseppe Bova, француски: Joseph Bové; 24 октомври (4 ноември) 1784, Санкт Петербург — 16 (28) јуни 1834, Москва) бил руски архитект, претставник на класицизмот, познат по обновувањето на Москва по пожарот во 1812 година.
Потекнувал од италијанско уметничко семејство, во кое и неговите двајца помали браќа станале архитекти. Се школувал во училиштето на Франческо Кампорези. За време на Наполеоновата инвазија на Русија работел во полицијата, а веднаш по големиот пожар бил вклучен во комисијата за обновување на градот. Речиси сите негови градби биле изградени во Москва, а меѓу најпознатите се: Триумфалната порта, Александровата градина, Манеж и Театарскиот плоштад, вклучувајќи ја и салата на Бољшој театар. Изградил и голем број на цркви, а под негов надзор се одвивал и проектот за обнова на Црвениот плоштад.
Иако за своите заслуги поднел молба до Императорската академија на уметностите, се стекнал со звањето „архитект“, но не станал академик.
Животопис[уреди | уреди извор]
Осип Бове се родил во Санкт Петербург, во семејството на италијанскиот уметник, Винченцо Џовани Бова, кој се преселил во Русија во 1782 година за да работи во Ермитаж.[1] Неговото родно име било Џузепе, кое подоцна било преименувано во „Осип“ за да звучи повеќе руски. Кратко по неговото раѓање, семејството се преселило во Москва, а по него се родиле уште два сина: Михаил и Александар, кои исто така станале архитекти.[1][2]
Со основното знаење за архитектурата и сликарството се стекнал во училиштето на италијанскиот архитект, Франческо Кампорези, коешто го посетувал од 1802 до 1807 година. Веднаш потоа, започнал да работи под раководство на Матвеј Казаков и Карл Роси, во Москва и Твер, сè до московскиот пожар во 1812 година.[1]
За време на Наполеоновата инвазија на Русија, Бове членувал во полицијата, а во 1813 година ѝ се вратил на градската служба. За обновување на изгорената Москва била создадена специјална комисија во која Бове бил задолжен за четвртиот дел од градот, кој ги вклучувал: Тверскиот, Арбатскиот, Пресненскиот, Новинскиот и Градскиот дел од градот. Во 1814 година, бил назначен за главен архитект на „фасадниот дел“, надгледувајќи ги проектите и нивното „извршување во точно проектираните линии, а со тоа и издадените планови и фасади“.[3] На тој начин успеал да го обнови стариот облик на градот, со нов замав за Москва и со еднствена стилистичка замисла. Со помош на одобрениот главен план од 1817 година, Бове ја отелотворил идејата за создавање на град-споменик во чест на големината на Руската Империја.
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c2/Moscow_05-2017_img17_Triumphal_Gate.jpg/180px-Moscow_05-2017_img17_Triumphal_Gate.jpg)
Во февруари 1816, Бове се стекнал со звањето „архитект“ од страна на советот на Императорската академија за уметностите. Истата година се оженил со кнегињата Авдотја Трубецкаја.[1]
Под надзор на Бове, во центарот на Москва биле обновени Трговските редови во предниот дел на Кремљ, бил обновен Црвениот плоштад, а бил изграден и Театарскиот плоштад, вклучувајќи ја и салата на Бољшој театар.
Во периодот од 1828 до 1833 бил задолжен за изградбата на Градската болница во централното подрачје на Москва, а во периодот од 1829 до 1834 година за изградбата на Триумфалната порта во Москва.
Починал во Москва во 1834 година. Погребан е на гробиштата во Донскиот манастир.
Интересни факти[уреди | уреди извор]
Без оглед на своите заслуги, Бове не добил звање на академик во областа на архитектурата. Во 1816 година, тој поднел список со своите 34 градби до Императорската академија на уметностите и замолил да му доделат задача, со цел да се стекне со звањето. Академијата му го доделила звањето „архитект“ и му задала задача да изгради театарска сала за 3000 гледачи, што не било исполнето.[4]
Проекти[уреди | уреди извор]
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Church_of_the_Protection_of_the_Theotokos_%28Pehra-Pokrovskoye%29_10.jpg/180px-Church_of_the_Protection_of_the_Theotokos_%28Pehra-Pokrovskoye%29_10.jpg)
- 1814–1816: Трговски редови пред Московски Кремљ.
- 1820-ти: Трговски редови на Таганка во Москва.
- 1820–1822: Александрова градина во Москва.
- 1822: Црква Свети Архангел Михаил во Архангелско.
- 1824–1825: Манеж во Москва.
- 1818-1824: Театарски плоштад во Москва.
- 1821-1824: Бољшој театар на Театарскиот плоштад.
- 1822-1824: Црква Свети Никола во Котелники.
- 1828–1833: Градска болница (денес Градкса болница бр.1) во Москва.
- 1829–1834: Триумфална порта на Плоштадот на победата во Москва.
- 1825-1828: Молитвена црква во Пехра-Покровское.
- 1830: Црква Големо Успение на плоштадот Никитски врати во Москва.
- 1832: Црква Животворно Свето Тројство во Донскиот манастир во Москва.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Осип Иванович Бове, Храмы России
- ↑ Осип Бове, calendar.ru
- ↑ 4 ноября в истории:, newsinfo.ru
- ↑ Осип Иванович Бове (1784-1834), Библиотека юново исследователя
Литература[уреди | уреди извор]
- Покровская З. К.: „Осип Бове“,Москва, Стройиздат, 1999, ISBN 5-274-00592-6.
- Грабарь И.: „История русского искусства“, Спб., 1912, т. I. История архитектуры (введение).
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
![]() |
„Осип Бове“ на Ризницата ? |
- Осип Бове Архивирано на 19 декември 2008 г., историк.ру
- Осип Иванович Бове, Храмы России
- Осип Бове, calendar.ru
- Осип Иванович Бове (1784-1834), Библиотека юново исследователя
- Люди русской науки: Очерки о выдающихся деятелях естествознания и техники / Под ред. С. И. Вавилова. — М., Л.: Гос. изд-во техн.-теоретической лит-ры. — 1948.